အတ္တမှဖြစ်ပေါ်လာသောအချစ် (or) အချစ်ကြောင့်ပြောင်းလဲသွားသောအတ္တ(Ep-3)

အတ္တမှဖြစ်ပေါ်လာသောအချစ်
                     (or)
အချစ်ကြောင့်ပြောင်းလဲသွားသောအတ္တ
ep.3

အမဲရောင်ကိုယ်ကျပ်
အကျီလေးနဲ့လှချင်တိုင်းလှနေတဲ့ရမ္မက်ကိုမြင်လိုက်ရတာပါငိုထားလို့
မျက်ရည်တို့ဟာကော့နေတဲ့မျက်တောင်ရှည်တွေပေါ်
မှလှပစွာနေရာယူထားပါတယ်ငိုထားတဲ့အရှိန်တဲ့နဲ့
ပါးနှစ်ဖက်နဲ့နှာခေါင်းတို့ဟာအရောင်တင်စရာမလို့ပဲ
နီရဲနေပါတယ်ရမ္မက်ရဲ့ပန်းနုရောင်သန်းနေတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးဟာရာဇသံရဲ့အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေကြောင့်
နီမြန်နေပါတယ်ရမ္မက်ရဲ့အလှကနေဝင်ဆည်းဆာ
အချိန်ကဲ့သို့လှပနေပါတယ်ရာဇသံရမ္မက်အနားကို
လျှောက်သွားကာ

 "မင်းအရမ်းလှတယ်"

"ရှင့်"

ရမ္မက်အံသြတဲ့မျက်လုံးတွေတဲ့ရာဇသံကိုကြည်လိုက်ပါတယ်သူကိုမျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေနဲ့ကြည်နေတဲ့သူမကို
ရာဇသံအသဲယားလာကာခါးမှသို်င်းဖက်ကာနီရဲနေတဲ့
နှုတ်ခမ်းပါးကိုနမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်ဒီတကြိမ်အနမ်း
ဟာအရိုင်းဆန်မနေပဲနူးညံလှပါတယ်ရာဇသံရမ္မက်ရဲ့
နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုစွဲလန်းစွာနမ်းနေရင်ကသုတက

"သခင့်လေးသွားလို့ရပါပြီး"

သုတတံခါးအပြင်ဖက်ကနေပြောလိုက်ပါတယ်
အထဲမဝင်ရတဲ့အကြောင်းကတော့ရာဇသံကသူအခန်း
ထဲကိုဘယ်သူမှဝင်တာမကြိုက်လို့ပါသုတရာဇသံဆီမှာ
အလုပ်လုပ်နေတာ8နှစ်လောက်ရှိပါပြီးရာဇသံရဲ့အခန်း
ထဲကိုတော့နှစ်ကြိမ်ထက်ပိုမရောက်ဖူးပါဘူးသုတသိတာကတော့အခန်းကတိုက်ခန်းပုံစံနဲ့ဆင်တူတယ်
အခန်းထဲမှာနောက်ထက်အခန်းတခန်းရှိသေးတယ်ဆို
တာပါပဲရာဇသံသုတအသံကြားတော့နမ်းနေတာကိုရပ်ကာ

"လာသွားမယ်"

"ဘယ်ကိုလဲ"

"ရောက်ရင်သိလိမ့်မယ်"

ဟုဆိုကာရမ္မက်ကိုဆွဲခေါ်သွားပါတယ်ရမ္မက်လဲအရုပ်တရုပ်ကဲ့သို့ပါသွားပါတယ်

ကားလမ်းမှာမီးပွိုင့်မီတဲ့မှရမ္မက်တွေးလိုက်ပါတယ်ဒီ
အချိိန်ဟာထွက်ပြေးလို့အကောင်းဆုံးအခိျန်ပဲဟုတွေး
ကာတံခါးကိုရုတရုတ်ဖွင့်ကာထွက်ပြေးပါတော့တယ်

"ဟာသခင့်လေးဘယ်လို့လုပ်မလဲ"

"ဟွန်း"

ရာဇသံပြုံးကာကားတံခါးဖွင့်ပြီးဆင်းလိုက်ပါတယ်
ရာဇသံဆင်းတော့သုတလဲဆင်းကာ

"သခင့်လေးကျွန်တော်သွားပြန်ခေါ်လိုက်ပါမယ်"

သုတပြေးဖို့ပြင်နေတုန်းမှာပဲ

"နေအုံးငါကိုယ်တိုင်သွားမယ်မင်းကားယူပြီးဆိုင်ကို
အရင်သွားနှင့်ငါလိုက်ခဲ့မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့သခင့်လေး"

ရာဇသံအမိန့်ကိုနားခံကာသုတကားကိုမောင်းပြီးနေရာကထွက်သွားပါတယ်

"ရမ္မက်ဖြူမင်းကမလွယ်ဘူးပဲငါတော့မပျင်းတော့ဘူး
မင်းလို့မလွယ်တဲ့အရုပ်မလေးကိုပိုင်ရလို့ပေါ့"

ရမ္မက်နောက်ကိုလှည့်မကြည်ပဲပြေးမြဲပြေးနေပါတယ်
ခြေထောက်မှာစီးထားတဲ့ဖိနပ်ကဒေါက်မြင့်ဖြစ်တာ
ကြောင့်ပြေးလေးနာလေဖြစ်ကာပြေးတာအချိန်ကြာပြီး
ဖြစ်သော်လဲခရီးကထင်သလောက်မရောက်ပါ
ရာဇသံနာရီကိုကြည်ပြီး

"အချိန်ပြည်ပြီးရမ္မက်ဖြူ "

ရာဇသံတရှိန်းထိုးပြေးလိုက်ပါတယ်အစကမပြေးပဲနေရတာကတော့ရမ္မက်ကိုအချိန်ပေးတဲ့အနေနဲ့နာရီဝက်
စောင့်နေတာပါ

ရမ္မက်ပြေးရတာအလွန်မောပန်းနေပါပြီးခြေထောက်ကလဲဖိနပ်ကြောင့်သွေးတွေထွက်ပြီးအလွန်နာနေပါပြီး
မခံနိုင်တဲ့အဆုံးဖိနပ်ချွတ်ကာပြေးတော့ခြေပဝါးနုနုဟာ
ကြမ်းတမ်းတဲ့လမ်းကြောင့်ပေါက်ပြဲကုန်တာမြင်
မကောင်းလှပါရမ္မက်ပြေးမြဲပြေးနေပါတယ်ဦးတည်
ချက်တော့မရှိပါရာဇသံဆီကလွှတ်ရမယ်ဆိုတဲ့အတွေး
နဲ့သာပြေးနေတာပါဒီပတ်ဝန်းကျင်ကိုရမ္မက်တခါမှ
မရောက်ဖူးပါစပြေးတုန်းကနေဝင်ချိန်ဖြစ်လို့အခုအချိန်မှတော့မှောက်နေပါပြီးရမ္မက်လမ်းမီးတစ်တိုင်အောက်
မှာခဏနားလိုက်ပါတယ်စိတ်ထဲမှာတော့အတ္တကြီးနဲ့သူဆီကနေလွှတ်ပြီးဟုသောအတွေးနဲ့အောင်နိုင်သူအပြုံးနဲ့ပြုံးလိုက်ပါတယ်ထိုအပြုံးဟာကြာကြာမခံပါဘူး

"မင်းမောနေပြီးလားကစားတာတော်လောက်ပြီးအချိန်မနည်းတော့ဘူးသွားမယ်လာ"

ရမ္မက်အသံကြားရာအနောက်ဆီလှည့်ကြည်လိုက်
တော့ရာဇသံကိုမြင်ကာ

"ရှင်ဘယ်လို့လုပ်ဒီနားကိုရောက်လာတာလဲသေချာ
ပါတယ်ရှင့်ရမ္မက်နောက်ကနေပါမလာပါဘူးအခုဘယ်လို့ဖြစ်လို့ရှင်ကဒီကိုရောက်လာတာလဲ"

ရာဇသံရမ္မက်လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပါတယ်ခြေ
ထောက်ကဒဏ်ရာကြောင့်ရမ္မက်ကိုယ်လေးကရာဇသံထံကိုအပုံလိုက်ပါသွားပါတယ်

"မင်းကဘယ်လို့ထင်လို့လဲငါကိုမတွေ့တာနဲ့ပဲမင်း
နောက်ကိုမလိုက်တော့ဘူးလို့ထင်နေတာလားno no
ရမ္မက်ဖြူမင်းကလည်မလို့အတာပဲ"

"လာပြန်မယ်"

"ရမ္မက်မလိုက်ဘူးရှင်ကျွန်မကိုလွှတ်"

"မလွှတ်ဘူးဘာကိစ္စလွှတ်ရမှာလဲ"

"ရှင့်ကိုလွှတ်လို့ပြောနေတယ်လေး"

"ကျစ်တော်တော်စကားတာပဲ"

"အမေ့ရှင်ဒါဘာလုပ်တာလဲရမ္မက်ကိုအောက်ချပေး"

ရမ္မက်ကိုကောင်းကောင်းခေါ်နေတာကိုပြန်မလိုက်လို့ရာဇသံ
ဒေါသထွက်ကာရမ္မက်ကိုယ်လေးကိုပခုံးပေါ်ထမ်းလိုက်ပါတယ်ရမ္မက်
ရာဇသံကျော့ကိုထုရိုက်ကာလွှတ်ဖို့ပြောသော်လဲ
ရာဇသံကမကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာသူအိမ်ရှိရာ
လမ်းကိုပဲဦးတည့်နေပါတယ်ဒီတခါအောင်နိုင်သူအပြုံးကရာဇသံရဲ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ကိုရောက်ဆီနေပါတယ်
ဘာကြောင့်ဆိုတော့ရမ္မက်ကဒီနေရာကိုအခုမှရောက်ဖူးတဲ့သူပါရာဇသံနောက်ကနေကြည်တော့ခြေထောက်နာနေတာကိုတွေ့တော့ရာဇသံစဉ်းစားလိုက်ကာဒီနေရာရောက်ရင်တော့ကြိမ်သေနားမှာပဲဟုတွေးကာ
ဒီနေရာမှာရမ္မက်အလာကု်ိစောင့်နေတာပါ
သူထင်တဲ့အတိုင်းပဲရမ္မက်ကရောက်လာခဲ့ပါတယ်

ရာဇသံရမ္မက်ခြေထောက်ကဒဏ်ရာကိုမြင်တော့
ဆိုင်ကိုမသွားတော့ပဲအိမ်ကိုပြန်လာလိုက်ပါတယ်
အိမ်ရောက်တော့ရမ္မက်ကိုအခန်းထဲထည့်ကာ
သုတကိုဖုန်းဆက်ပြီးဒီဇိုင်းနာကိုအိမ်ခေါ်လာဖို့
ပြောလိုက်ကာရမ္မက်ခြေထောက်ကိုဆေးထည့်ပေးဖို့
ဆေးသေတ္တာကိုကိုင်ကာအခန်းထဲကိုဝင်လာပါတယ်
တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်လိုက်တော့ရမ္မက်ရှိမနေပါရေချိူ းခန်းဘက်ကအသံကြားတာကြောင့်ရေချိူ းခန်းဘက်ကို
ဦးတည့်လိုက်ပါတယ်

"မုန်းတယ်မုန်းတယ်"

"အရမ်းမုန်းတယ်ရွံတယ်"

ရမ္မက်သူ့မရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုရေဖြင့်ပွန်းဆေးကာ
ပြောနေပါတယ်ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကိုရွံလို့ရေဖြင့်အကြိမ်
ကြိမ်ဆေးနေပါတယ်ရာဇသံသူမကိုပြုမူခဲ့တဲ့အဖြစ်
ကိုပြန်မြင်ယောက်ကာနှုတ်ခမ်းကိုမသန့်သေးဘူးဟု
ထင်ကာဆေးနေပါတယ်အကြိမ်ကြိမ်ပွန်းတိုက်တဲ့ဒဏ်
ကြော်င့်နှုတ်ခမ်းဟာရဲသထက်ရဲလာပါတယ်
ထို့အဖြစ်အပျက်ကိုမြင်တဲ့ရာဇသံရဲ့နှလုံးသားရဲ့အနက်ဆုံးနေရာမှာအမည်မပေါ်တဲ့နာကျင်မှုကိုခံစားလိုက်ရပါတယ်

"မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ"

ွှရာဇသံကြည်မနေနိုင်တော့အဆုံးရမ္မက်ကိုလှမ်းဆွဲကာဆိုလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါတယ်

"ကျွန်မဟာကျွန်မဘာလုပ်လုပ်ရှင့်အပူမပါဘူးရှင့်နဲ့လဲမဆိုင်ဘူး"

"ထွက်သွားရှင်ကိုမုန်းတယ်လူယုတ်မာမုန်းတယ်
မုန်းတယ် မုန်းတယ်"

ငိုကာမုန်းစကားခဏခဏဆိုနေတဲ့ရမ္မက်ကိုကြည်ကာရာဇသံ
ရဲ့ရင်ဟာနာမှန်းမသိနာလားပါတယ်

"မုန်းစမ်းမင်းဘယ်လောက်မုန်းနိုင်မှာလဲမင်းကိုချစ်ပါလို့
လဲမတောင်းဆိုဘူး"

"မင်းငါပိုင်တဲ့အရုပ်ငါကလွဲရင်မင်းကိုဘယ်သူမှနာကျင််
အောင်လုပ်ခွင့်မရှိဘူးမင်းကိုယ်မင်းတောင်လုပ်ခွင့်မရှိဘူး"

"ဘာဖြစ်လို့လဲသိလားမင်းကိုငါပိုင်တယ်ရာဇသံဆိုတဲ့
ငါမင်းကိုပိုင်တယ်မင်းကိုယ့်မင်းတောင်မပိုင်ဘူးမင်းကိုငါပဲပိုင်တယ်"

"လူယုတ်မာအတ္တကြီးတဲ့သူရှင့်ကိုမုန်းတယ်"

ep.4မျှော်
                                              {£}
မြူစာမေးပွဲမပြီးသေးလို့ပါစာမေးပွဲပြီးရင်ရှည်ရှည်လေး
ရေးပေးပါမယ်

စာဖတ်သူအယောက်ဆီတိုင်းရွှင်လန်းချမ်းမြေပါစေရှင့်