💔အမုန္းမွာ ရက္စက္၍ ေမတၱာမွာ ေရာင္ျပန္သည္💔 (Ep-3)
💔အမုန္းမွာ ရက္စက္၍ ေမတၱာမွာ ေရာင္ျပန္သည္💔
💔 💔
💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔
Part-(3)
"ဝါး…သခင္ေလးခြန္က ေခ်ာလိုက္တာ"
"အင္း…ဟုတ္တယ္ေနာ္ အရမ္းၾကည့္ေကာင္းတာဘဲ.."
"အီ…ဟီးးးးအဲ႔လိုသူေဌးနဲ႔သာ ခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္ရလို႔ကေတာ႔ အဟီးးးးး"
(သူတို႔မို႔လို႕ စိတ္ကူးယဥ္တယ္ 😅 )
သူကားေပၚက ဆင္းလာသည္ႏွင့္ေက်ာင္းထဲက မိန္းခေလး ေယာက်ာၤးေလး ေငးယူေလာက္တဲ႔ ပါဝါရုပ္ရည္မ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ သူကေတာ႔ ဘယ္အရာကိုမွ ဂရုမစိုက္ေရွ႕ကိုသာ တည့္တည့္ၾကည့္၍
ေဒါင္ေကာင္းတဲ႔ သူ႕ရဲ႕အရပ္အေမာင္းနဲ႔လိုက္ဖက္တဲ႔အက်ၤ ီကုတ္ရွည္
အျပာနက္ကိုစမတ္က်စြာ ဝတ္ဆင္ထားတာမို႕ သူရဲ႕ေျခတစ္လွမ္း
တိုင္းက မိန္းခေလးေတြအတြက္ ဝင္သက္ထြက္သက္တိုင္းကို ဖမ္းစားႏိုင္သည္ ေဟာေျပာပြဲေရွ႕သို႕တည္တည္တံ႔တံ႔နဲ႔ယံုၾကည္ခ်က္ရွိရွိ
ထြက္လာတဲ႔ ခြန္သခင္ကိုျမင္ေတာ႔ ထိုေဝါခန္းမွာရွိတဲ႔လူေတြက တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ကာ မ်က္လံုးေတြကပိုပိုၾကီးမားအေရာင္ေတြပါ
ေတာက္လာခဲ႔ၾကသည္
"စႏၵာေဒဝီ..စႏၵာေဒဝီ "
"ဘာလဲ!! "
"နင္အဲ႔ေအာက္ကိုဘဲ ငံု႕ဖက္မေနနဲ႔အေရွ႕မွာထြက္လာတဲ႔
ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကို ၾကည့္လိုက္စမ္း"
"ဟာ… ငါမအားတဲ႔ၾကားထဲမၾကည့္ခ်င္ပါဘူး..
ငါဆရာ့ကို တင္ျပရမယ့္အခ်က္အလက္ေတြ
ေရးရအုန္းမယ္..နင္လည္းငါ့ကို ကူရွာေပးအုန္းေလ "
"အဟယ္…ဟယ္……နင္မအားရင္လည္းေနပါ ငါကိုေတာ႔ စစ္ကူမေတာင္းပါနဲ႔ ဒီလိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးက ရခဲတယ္
ငါ့ရဲ႕မင္းသားေလးကိုေတာ႔ ဝေအာင္ၾကည့္ပါရေစအုန္းေနာ္ "
"အဲ႔ေလာက္ထိျဖစ္ေနရင္ နင့္ပါးစပ္ကို ျငိမ္ျငိမ္ေန ငါ့ကိုအာရံုေႏွာက္ေအာင္ လာမလုပ္နဲ႔ "
"စိတ္ခ် တစ္လံုးမွတစ္ထြက္ေစရဘူး ခ္ခ္"
"ေဟာေျပာပြဲမွာရွိတဲ႔ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ
အားလံုးမဂၤလာပါ ကြ်န္ေတာ္က ဒီေရွ႕ေဟာင္း
သုေတသနေက်ာင္းရဲ႕ ဥကၠဌခြန္သခင္ပါ "
ရုတ္တရက္ သူ႕နာမည္ကိုၾကားလိုက္ေတာ႔ စာကိုအသည္းအသန္
ငံု႕ဖတ္ေနတဲ႔ သူမခ်က္ခ်င္း ေခါင္းျပန္ေမာ့ကာ အေရွ႕မွာ ေဟာေျပာဖို႔
စတင္ေနတဲ႔သူ႕ကို သူမေတြ႕လိုက္ရသည္ သူမမိတ္ဆက္လည္း ထိုေက်ာင္းက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကသိျပီးသားမို႕
လႈပ္ရြလႈပ္ရြနဲ႔ျပံဳးစိစိျဖစ္ေနၾက၏
"ဟင္..!!သူ သူ ဘယ္လုပ္.."
အလယ္တန္းမွ ျပာႏုေရာင္ကာဝန္ေလးနဲ႔ျပဴ းၾကည့္ေနတဲ႔
သူမကို ခြန္သခင္ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႕ျပံဳးကာ…
"ဟိုင္း..!! "
" ဝိုးးးးး "
"အဟီးးးသခင္ေလးခြန္ရဲ႕ Englishအသံထြက္ေလးက နားေထာင္ေကာင္းလိုက္တာ.."
စတိတ္ေရွ႕မွာ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေနတဲ႔ ခြန္သခင္ေၾကာင့္ သူမမ်က္ႏွာေတြနီရဲသြားျပီး ဖတ္လက္စစာအုပ္ျဖင့္
သူမမ်က္ကြယ္လ်က္ ခံုေအာက္ထဲဝင္မတတ္ငံု႕ထားလိုက္သည္
================>>>>*
"စႏၵာေဒဝီ နင္အမ်ားၾကီးတိုးတတ္လာျပီဘဲ "
"ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ "
"ကဲ႔ ကဲ႔ နင္လည္းတစ္ေန႔လံုးပင္ပန္းသြားျပီ ျပန္နားလို႕ရျပီေနာ္ မနက္ျဖန္မွ ဆရာတို႕လိုအပ္တာေတြ ဆက္ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့ "
"ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ ဒါဆို ကြ်န္မကိုခြင့္ျပဳပါအုန္းေနာ္ "
"ေကာင္ပါျပီ ေကာင္းပါျပီ "
ကိုယ္ပိုင္ကားမရွိတဲ႔ သူမအတြက္ေတာ႔ ကိုယ့္ေျခေထာက္ကို အားကိုးကာ က်ယ္ဝန္းေနတဲ႔ေက်ာင္းဝန္းထဲမွ ေလွ်ာက္လာခဲ႔သည္
"တီးးတီးးး "
ထိုအခ်ိန္ ရုတ္တရက္ကားဟြန္းတီးသံေၾကာင့္ သူမလန္႔ျပီး
လမ္းေဘးတစ္ဖက္သို႕ ခ်က္ခ်င္းအျမန္တိမ္းေရွာင္လိုက္သည္ ကားေပၚကဆင္းလာတာ ဘယ္သူမ်ားလည္းလို႔ သူမၾကည့္လိုက္မွ
သူမကိုအျမဲစိတ္ဒုကၡေပးတဲ႔ ခြန္သခင္ပင္။
"ခ်ေလာက္ "
"ရွင္ဘာလာလုပ္ျပန္ျပီလည္း! "(ေၾကာက္နာ😅)
"တတ္ "
"ဟင္..!! "
"တတ္လို႕ ေျပာေနတယ္ "
"မတတ္ဘူး ကြ်န္မကားငွားျပီး ျပန္ႏိုင္တယ္ "(အလိုေလးေနာ္..)
"အေကာင္းေျပာေနတုန္း တတ္ေနာ္
မဟုတ္လို႕ကေတာ႔..."
သူေျခတစ္လွမ္းတိုးလာသည္ႏွင့္ သူမလန္႕ေနရသည္
"တတ္ တတ္ တတ္ဆို တတ္ပါ့မယ္
ကြ်န္မအနားကို မလာပါနဲ႔ "
သူမေျပာရင္း အသင့္ဖြင့္ဟထားတဲ႔ ကားထဲသို႕
ခပ္သြက္သြက္ေျပးဝင္သြားသည္
" ခ်ေလာက္..ဒုန္း "
ခြန္သခင္ လည္ကတိုင္ကို အနည္းငယ္ဆြဲျဖီလ်က္
ကားအေနာက္ခန္းမွ သူမေဘးတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္
"ဝူးးးးးက်စ္..က်စ္.."
" အ…"
ခေလးတစ္ေယာက္ ကားေရွ႕သို႕ေျပးဝင္လာေတာ႔ ဥကၠာ
ခ်က္ခ်င္းဘရိတ္ႏွင္းလိုက္တဲ႔အရွိန္ေၾကာင့္ သူမလန္႔ျပီးအေရွ႕သို႕
ယိုင္သြားကာ ခြန္သခင္ သူမေခါင္းေလးကို အလ်င္ျမန္ဆြဲသိမ္းယူလ်က္ သူ႕ရင္ခြင္ထဲသို႕ေရာက္သြားသည္
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ေလး ကားေရွ႕ကို ခေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေဘာလံုးလိမ့္လာလို႔ပါ "
"ဂရုစိုက္ေမာင္း "
"ဟုတ္ကဲ႔ "
ခြန္သခင္ ရင္ခြင္ထဲက ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္သြားတဲ႔
မ်က္ဝန္းတစ္စံုက သူ႕ကိုေမာ႔ၾကည့္ေနသည့္သူမကို
ေတြ႕လိုက္ရသည္
"ကြ်န္မဘာမွမျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး "
ရင္ခြင္ထဲက ထြက္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ႔ စႏၵာေဒဝီကို
ခြန္သခင္အလႊတ္မေပး " ဒီအတိုင္းေန "
"ဟင္..!! "
"ငါစကားႏွစ္ခါျပန္ေျပာရတာကို မုန္းတယ္ "
"အင္း…ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မအဲ႔လိုေနမတတ္ဘူး ဖယ္ပါ.."
" ဟန္ေဆာင္မေနနဲ႔ "
"ဘာ..!! ရွင္ေျပာခ်င္တာ ကြ်န္မက
ဟန္ေဆာင္ေနတယ္ေပါ့ ဟား… "
"ႏွားျငီးတယ္ "
"ႏွားျငီးရင္ ႏွားပိတ္ထားေပါ့ ႏွားပိတ္ရမွာ ရွင္ပ်င္းရင္လည္း ကားကိုအခုခ်က္ခ်င္းရပ္ခိုင္းလိုက္ ကြ်န္မဆင္းမယ္ "
(ေျပာတတ္တာ 😊)
"မင့္ပါးစပ္ကို မင့္ဖာသာပိတ္မလား!
ကိုယ္ပိတ္ေပးရမလား! ဟင္..!! "
သူမဆံပင္ေလးကိုသပ္လ်က္ မ်က္ခံုးပင့္ျပရင္းေမးကာ သူမ်က္ႏွာၾကီး
ငုံ႕က်လာေတာ႔ သူမမ်က္ႏွာ ခြန္သခင္ရဲ႕ရင္ဘက္နဲ႔အျမန္
ဖိကပ္ကြယ္ထားလိုက္သည္ သခင္ေလး(ေခၚ)ခြန္သခင္
သူမျဖစ္သြားတဲ႔ပံုေလးကို သေဘာက်လ်က္ သြားအေဖြးသား
ေပၚေအာင္ ရယ္ခ်လိုက္ကာ"အဟက္…!! "
အေရွ႕မွဥကၠာတစ္ေယာက္ ကားအတြင္းမွန္ထဲကေန
သူ႕သခင္ေလးရဲ႕အျပံဳးကိုခိုးၾကည့္လ်က္ သူလည္းစိတ္ခ်မ္းသား
မိသည္ အႏွစ္ႏွစ္လလေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ႔တဲ႔ ခြန္သခင္ရဲ႕
အျပံဳးက အခုသူမနဲ႔ေတြ႕ေတာ႔မွ ျပန္လည္ႏိုးထလာခဲ႔သည္
ခါတိုင္းအခ်ိန္ေတြဆို မ်က္ႏွာတည္တံ႔ရံုတင္မက မာေက်ာခက္ထန္
ေနတာေၾကာင့္ ေဘးမွာအျမဲရွိေနတဲ႔ဥကၠာ ကပါ သူ႕ဓာတ္ကူးခ်င္ေနျပီ။
သူမတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ဘယ္လိုဝဋ္ေၾကြးမွန္းမသိ သခင္ေလးရဲ႕
ရင္ခြင္ထဲမွ ဆူပုတ္ေနတဲ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ဂ်ိဳေပးၾကည့္ရံုေလးသာရွိေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ စူးစိုက္ေတာက္ပတဲ႔သူ႕မ်က္လံုးေတြကိုလည္း ေရွာင္ပုန္းရေသးသည္
================>>>>*
"က်စ္…က်စ္……"
" ကြ်န္မ သြားလို႔ရျပီလား! "
သခင္ေလး(ေခၚ)ခြန္သခင္ ဂရုမစိုက္သလိုနဲ႔သူမပုခံုးေပၚက
သူ႕လက္ကိုဖယ္ေပးလိုက္သည္
"ကြ်န္မကို အိမ္အထိလိုက္ပို႔ေပးတဲ႔အတြက္
ေက်းဇူးပါေနာ္..ကြ်န္မကို ခြင့္ျပဳပါအုန္း"
သူမကားတံခါးကို ဖြင့္ဆင္းရန္အျပဳမ်က္ႏွာမာနဲ႔
ေရွ႕တည့္တည့္မတ္မတ္ထိုင္ေနတဲ႔ ကိုယ္အေနအထားမွ…
"ေက်းဇူးဆိုတဲ႔စကားက နားေထာင္ရေကာင္းေပမဲ႔
လက္ေတြ႕ထိေတြ႕မူမရွိရင္ ငါ့အတြက္ေတာ႔အသံုးမဝင္ဘူး "
ခြန္သခင္ေျပာရင္း သူမတစ္ေတာင္ဆစ္မွခႏၶာကိုယ္ပါလာေအာင္ သူ႕အနားသို႕ျပန္ဆြဲယူလ်က္ ပန္းဆီေရာင္တန္းျပီေျပျပစ္မူရွိတဲ႔ သူမႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းရႈိက္လိုက္သည္
"အာ..အြင္းးးအြင္းးးး "
ကားအေရွ႕ေခါင္းမွ ဥကၠာတစ္ေယာက္ သူ႕သခင္ေလးရဲ႕အျပဳအမူကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္သည္ သူမဘယ္လိုမွ
မလိုခ်င္တဲ႔ ခြန္သခင္ရဲ႕အနမ္းကို သူ႕ရင္ဘက္ဝနဲ႔ သူ႕ေမးရိုးၾကီးကို အတင္းဆြဲျဖဳတ္တြန္းထုတ္ပစ္ကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ပစ္လိုက္သည္
"အ..အာ…"
" ဟြန္႕…"
" ခ်ေလာက္..ဒုန္း "
သူ႕ရဲ႕လက္ေထာက္အတြင္းေရးမွဴ း အေရွ႕မွာေတာင္မေရွာင္
အတင္းဖက္နမ္းေနေတာ႔ သူမရွက္ကိုးရွက္ကားနဲ႔သူ႕ကားေပၚက ဆင္းေျပးသြားသည္ ႏႈတ္ခမ္းေပါက္သြားတဲ႔ သခင္ေလး(ေခၚ)
ခြန္သခင္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမွထြက္လာတဲ႔ေသြးစကို လက္မနဲ႔ဖိသုတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႕ျပံဳးေန၏
"သခင္ေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား! "
"ဘယ္လိုထင္လဲ! "
"အဟမ့္..ဟမ့္...ကြ်န္ေတာ္တို႕ သြားစရာေနရာ
မရွိေတာ႔ဘူးဆိုေတာ႔ သခင္ေလးကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးပါ့မယ္ "
မိန္းကေလးဆို အခုထိအနားေတာင္မကပ္ဖူးတဲ႔ ဥကၠာတစ္ေယာက္
သခင္ေလးရဲ႕ေမးခြန္းကိုျပန္မေျဖတတ္တဲ႔အျပင္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးလည္း
ထူပူသြားတာကို ခြန္သခင္အေနာက္မွ ကားအတြင္းမွန္နဲ႔ ၾကည့္ကာ
ျပံဳးစိစိနဲ႔ေလွာင္ရယ္ေနသည္
^__^^__^__^__^__^__^>`O'
" ႏြိဳင္ ေဖေဖေကာ "
"ခုနကဘဲ ေဆးေသာက္ျပီး အခန္းမွာ
ျပန္နားေနပါတယ္ မမေလး "
"ေအာ္..အင္ "
"အမ္…မမေလး မမေလးႏႈတ္ခမ္းက
တစ္ခုခုထိခိုက္မိလာတာလား! "
"ဟင္..ဘာလို႕လဲ! "
"မမေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေသြးေတြ.."
"ဟမ္..ဟုတ္လား! "
စားပြဲေပၚမွတစ္ရွဴ းတစ္ရြက္ကို အျမန္ဆြဲယူျပီး သုတ္လ်က္ ကားေပၚက သူ႕အနမ္းေတြကိုျပန္ျမင္ေယာင္ကာ ဒီေသြးေတြဟာ သူမကိုက္လိုက္လို႕
ေပါက္သြားတဲ႔ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ေသြးေတြကို သူမသတိထားမိလိုက္သည္
"ေအာ္…ဟုတ္တယ္ ခုနကတစ္ခုခုနဲ႔
သြားေဆာင့္မိလို႔ေနမွာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"ဟုတ္ မမေလးအဆင္ေျပရဲ႕လား! ေဆးထည့္မလား! ႏြိဳင္သြားယူေပးမယ္ေလ ၾကပ္ထုပ္ေလးေကာ ႏိြဳင္းထိုးေပးမယ္ "
"ေအာ႔…ရတယ္ ရတယ္ႏိြဳင္း ေဒဝီဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..
ႏြိဳင္းလည္းတစ္ေန႔လံုး ေဖေဖရဲ႕ေဝယ်ာဝိစလုပ္ေပးေနရလို႕ ပင္ပန္းေနျပီမဟုတ္လား! ေနာက္မွ ေဒဝီဖာသာ
ေဆးထည့္လိုက္ပါ့မယ္ အခုေတာ့ အခန္းျပန္လိုက္အုန္းမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ မမေလး "
တကယ္ေတာ့ ထိုေသြးစေတြက သူမဟာမွမဟုတ္သာ
ဟိုသခင္ေလးဆိုတဲ႔လူရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကေသြးေတြဘဲေနမွာေပါ့
အေရးထဲ ဘုမသိဘမသိနဲ႔ႏြိဳင္းတစ္ေယာက္လုပ္ပံုနဲ႔
သူမမနည္းေတာင္ လိမ္ေျပာလိုက္ရသည္
"က်ေလာက္..ဂ်က္ "
"ဟူးးးေတာ္ပါေသးရဲ႕ "
သူမအခန္းတံခါးကို ဂ်က္ခ်ျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမန္ဝင္ကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေပၚကမရွိေတာ႔တဲ႔ေသြးေတြကို တစ္ရွဴ းနဲ႔သုတ္ရံုတင္
မလံုေလာက္ေသး သြားတိုက္တံေပၚ သြားတိုက္ေဆး
ထည့္လ်က္ သူမေသခ်ာနဲ႔ျမန္ျမန္တိုက္လိုက္သည္
"ေခ်ာာာာာာဖူးးးး "
"အီ….ေနာက္တစ္ခါ ဒီလူနဲ႔ မေတြ႕ေအာင္ ဘယ္မွာသြား
ပုန္းရမလည္း! လူကိုေတြ႕တိုင္း နမ္းဖို႔ဘဲစဥ္းစားေနတယ္ အရုပ္တစ္ရုပ္လို ဟိုဆြဲလိုက္ ဒီရမ္းလိုက္နဲ႔ စိတ္ပ်က္ဖို႔
ေကာင္းတယ္ ဟြန္႕.."
တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ထဲရွိရာမွန္ကိုၾကည့္ျပီးေျပာတဲ႔
သူမကားေပၚမွာ သူ႕ရင္ခြင္ေလးထဲေရာက္သြားတဲ႔ ပံုရိပ္
ေလးေတြက မဖိတ္ေခၚျပန္ေပၚေပၚလာခဲ႔သည္
"ဟား…ငါဘာေတြျဖစ္ေနတာလည္း! ငါဘာေတြေတြးေနတာလည္း! အီ…ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး သူ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ျမင္ေနရတယ္
စႏၵာေဒဝီ စႏၵာေဒဝီ..ေအေဆးေန ေအးေဆးေန..ရင္မခုန္လာနဲ႔
အဲ႔ခြန္သခင္ဆိုတ႔ဲသူက ေကာင္းတဲ႔လူမဟုတ္ဘူး..ႏွာဘူးေကာင္ လူယုတ္မာ သူ႕အတြက္သူဘဲ ၾကည့္တတ္တဲလူမ်ိဳး ေၾကာက္ဖို႕
အရမ္းေကာင္းတယ္ နားလည္ရဲ႕လား! ေအးေဆးေနေနာ္..
ငါ့ႏွလံုးသားေလ ဟူးးးးး "
စႏၵာေဒဝီ သူ႕ဘယ္ဘက္ရင္ဘက္ေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ဖိႏွိပ္၍ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုအသိေပးေနလိုက္တာမ်ား လူတစ္ေယာက္ကို ဆံုးမေပးေနသလိုပင္။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ တစ္ခါမွလည္း ဒီလို
အထိေတြ႕မူမ်ိဳးကိုမခံစားဖူးတဲ႔ သူမ စာနာစိတ္မရွိတဲ႔သူ႕ကို ခ်စ္မိမွာကိုေတာ့ အေသေၾကာက္မိသည္
©©©©©©©©©©©©>>>>*
"ဥကၠာ မင္းဘယ္လိုျမင္လဲ! "
" ဗ်ာ.. "
ဥကၠာတစ္ေယာက္ သူ႕သခင္ေလးရဲ႕ေမးခြန္းကို
တကၠသိုလ္စာေမးပြဲဝင္ေျဖရသလို ေၾကာက္ေနရသည္
"ငါနဲ႔စႏၵာေဒဝီကိုေျပာတာ "
"ဗ်ာ..အဲ႔ဒါက… "
"ထားလိုက္ေတာ႔ မင္းတို႕လိုFaေတြက
ဒါမ်ိဳးကိစၥေတြ နားလည္မွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး "
သူ႕ဘဲေမးျပီး သူမ်ားကိုကဖဲ႔သြားေသးသည္(😂)
"အဟင့္.. "
ဥကၠာ ဘာမွဆက္မေျပာႏုိင္ လက္တစ္ဖက္ ပါးစပ္ဝမွပိတ္၍
ေဆာင္းဟစ္ျပလ်က္ သူ႕သခင္ေလးေရွ႕မွာ ဒီအတိုင္းဆက္ရပ္ေနသည္
"ငါသိခ်င္တာက သူဘာလို႕ ငါ့ကိုေတြ႕ရင္ သရဲေတြ႕လိုက္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားရတာလည္း! ငါရုပ္က အရမ္းေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းေနလို႕လား! သူနဲ႔ငါနဲ႔က အစကတည္းက မပတ္သတ္ဖူးတာၾကေနတာဘဲ "
"ေသခ်ာလို႕လား သခင္ေလး စႏၵာေဒဝီက သခင္ေလးကိုေတြ႕ရင္ ထြက္ေျပးခ်င္တာက သူမဟုတ္တာလုပ္ထားတဲ႔ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သခင္ေလးကိုတကယ္ေတြ႕ရမွာ ေၾကာက္လို႕ေျပးတာလို႕
ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္ "
"ဘာ..!! "
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ေလး ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕
မဆင္မျခင္စကားေတြေၾကာင္"
"ရတယ္ ဒီကိုလာခဲ႔ "
"ဟုတ္ကဲ႔ "
သခင္ေလး(ေခၚ)ခြန္သခင္ရဲ႕အနားသို႕ဥကၠာသြားလိုက္ေတာ႔ ခြန္သခင္သူ႕ေရွ႕စားပြဲေပၚက လက္ေတာ႔စ္ကို ဖြင့္ကာ တစ္ခ်ိန္က သူမနဲ႔သူ roျပခဲ႔တဲ႔ photoေတြနဲ႔vedioေတြကို ဖြင့္ျပလိုက္၏ ထိုအခါ ခြန္သခင္နဲ႔သူမမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္kissing photoေတြကို ျမင္ရတဲ႔
ဥကၠာမ်က္စိရွက္ရစရာေတြကို ၾကည့္ျပီး အာေတြေတာင္ ေျခာက္လာခဲ႔သည္ ခြန္သခင္ လက္ေတာ့စ္ကို ျပန္ပိတ္လ်က္…
"မင္းယံုျပီ မဟုတ္လား! ဒါေတာင္ ငါနင့္ကိုျပတာ
ပါးပါးေလးရွိေသးတယ္ သူနဲ႔ငါနဲ႔ၾကားထဲက
ပတ္သတ္မူေတြကရွင္းျပလို႔မရေအာင္ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ "
ဒီေလာက္ဆို သူ႕သခင္ေလး သူမအေပၚဘယ္ေလာက္ထိ
ခ်စ္ခဲ႔သလည္း သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ထိသံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြ ညွင့္သြယ္ခဲ႔လည္းဆိုတာကို ဥကၠာသေဘာလိုက္ျပီ သို႕ေပမယ့္ ထိုလက္ေတာ႔စ္ထဲက သူမနဲ႔စႏၵာေဒဝီနဲ႔က ရုပ္ခ်င္းဆင္ရံုကလြဲျပီး
အေနအထိုင္အေျပာအဆိုေတြက တျခားဆီပင္ ဆံဖ်ားကအစ ေျခဖ်ားကအထိ လံုးဝအျပတ္သက္ဘဲ အထူးသျဖင့္ သူမရဲ႕ဆိုးထားတဲ႔
ႏႈတ္ခမ္းနီက နီရဲညိဳေရာင္ျဖစ္ျပီး အခုလက္ရွိစႏၵာေဒဝီရဲ႕
ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားက ေသခ်ာၾကည့္စရာမလိုဘဲ ပန္းႏုေရာင္တန္းကာ ပန္းဆီေရာင္တင္ရံုတင္ တစ္မယ္သာရွိသည္
"ကြ်န္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါျပီ သခင္ေလ ဒါေပမယ့္…"
"ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လဲ!! "
"သခင္ေလးေကာင္မေလးပံုနဲ႔ အျပင္ကစႏၵာေဒဝီနဲ႔က
ရုပ္ခ်င္းဆင္ရံုကလြဲျပီး တစ္ေနရာမွမတူပါဘူး "
"မင္းေျပာခ်င္တာက သူ႕ဆံပင္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္း သူ႕အေျပာအဆို
အေနအထိုင္နဲ႔ ဝတ္စားဆင္ယဥ္မူကိုေျပာတာလား! "
"ဟုတ္ပါတယ္ "
"ဒါကဘာခက္လို႕လည္း! သူငါ့ကိုေရွာင္ေျပးခ်င္လို႕ ဘဝသစ္အေနနဲ႔ေျပာင္းလဲထားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာဘဲ
မိန္းခေလးေတြရဲ႕အဓိက အေျပာင္းအလဲလြယ္တာက
ဘာလဲ မင္းသိလား! "
"မသိပါဘူး သခင္ေလး "
"အဲ႔ဒါ သူတို႕ရဲ႕စိတ္ဓာတ္နဲ႔ရုပ္ရည္ဘဲ "
{ငါနင့္ကိုျပတာေတြက ပါးပါးေလးဘဲ ရွိေသးတယ္ဆိုတဲ႔ သခင္ေလး
(ေခၚ)ခြန္သခင္ တစ္ခုခုေတာ႔လြဲေနပါျပီေနာ္…ၾကားထဲကခံေနရတဲ႔
စႏၵာေဒဝီ သနားပါတယ္ ဘာေတြဆက္ျဖစ္ၾကအုန္းမလည္း??ဆက္ရန္}
😁😁😁😁
💔 💔
💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔
Part-(3)
"ဝါး…သခင္ေလးခြန္က ေခ်ာလိုက္တာ"
"အင္း…ဟုတ္တယ္ေနာ္ အရမ္းၾကည့္ေကာင္းတာဘဲ.."
"အီ…ဟီးးးးအဲ႔လိုသူေဌးနဲ႔သာ ခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္ရလို႔ကေတာ႔ အဟီးးးးး"
(သူတို႔မို႔လို႕ စိတ္ကူးယဥ္တယ္ 😅 )
သူကားေပၚက ဆင္းလာသည္ႏွင့္ေက်ာင္းထဲက မိန္းခေလး ေယာက်ာၤးေလး ေငးယူေလာက္တဲ႔ ပါဝါရုပ္ရည္မ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ သူကေတာ႔ ဘယ္အရာကိုမွ ဂရုမစိုက္ေရွ႕ကိုသာ တည့္တည့္ၾကည့္၍
ေဒါင္ေကာင္းတဲ႔ သူ႕ရဲ႕အရပ္အေမာင္းနဲ႔လိုက္ဖက္တဲ႔အက်ၤ ီကုတ္ရွည္
အျပာနက္ကိုစမတ္က်စြာ ဝတ္ဆင္ထားတာမို႕ သူရဲ႕ေျခတစ္လွမ္း
တိုင္းက မိန္းခေလးေတြအတြက္ ဝင္သက္ထြက္သက္တိုင္းကို ဖမ္းစားႏိုင္သည္ ေဟာေျပာပြဲေရွ႕သို႕တည္တည္တံ႔တံ႔နဲ႔ယံုၾကည္ခ်က္ရွိရွိ
ထြက္လာတဲ႔ ခြန္သခင္ကိုျမင္ေတာ႔ ထိုေဝါခန္းမွာရွိတဲ႔လူေတြက တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ကာ မ်က္လံုးေတြကပိုပိုၾကီးမားအေရာင္ေတြပါ
ေတာက္လာခဲ႔ၾကသည္
"စႏၵာေဒဝီ..စႏၵာေဒဝီ "
"ဘာလဲ!! "
"နင္အဲ႔ေအာက္ကိုဘဲ ငံု႕ဖက္မေနနဲ႔အေရွ႕မွာထြက္လာတဲ႔
ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကို ၾကည့္လိုက္စမ္း"
"ဟာ… ငါမအားတဲ႔ၾကားထဲမၾကည့္ခ်င္ပါဘူး..
ငါဆရာ့ကို တင္ျပရမယ့္အခ်က္အလက္ေတြ
ေရးရအုန္းမယ္..နင္လည္းငါ့ကို ကူရွာေပးအုန္းေလ "
"အဟယ္…ဟယ္……နင္မအားရင္လည္းေနပါ ငါကိုေတာ႔ စစ္ကူမေတာင္းပါနဲ႔ ဒီလိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးက ရခဲတယ္
ငါ့ရဲ႕မင္းသားေလးကိုေတာ႔ ဝေအာင္ၾကည့္ပါရေစအုန္းေနာ္ "
"အဲ႔ေလာက္ထိျဖစ္ေနရင္ နင့္ပါးစပ္ကို ျငိမ္ျငိမ္ေန ငါ့ကိုအာရံုေႏွာက္ေအာင္ လာမလုပ္နဲ႔ "
"စိတ္ခ် တစ္လံုးမွတစ္ထြက္ေစရဘူး ခ္ခ္"
"ေဟာေျပာပြဲမွာရွိတဲ႔ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ
အားလံုးမဂၤလာပါ ကြ်န္ေတာ္က ဒီေရွ႕ေဟာင္း
သုေတသနေက်ာင္းရဲ႕ ဥကၠဌခြန္သခင္ပါ "
ရုတ္တရက္ သူ႕နာမည္ကိုၾကားလိုက္ေတာ႔ စာကိုအသည္းအသန္
ငံု႕ဖတ္ေနတဲ႔ သူမခ်က္ခ်င္း ေခါင္းျပန္ေမာ့ကာ အေရွ႕မွာ ေဟာေျပာဖို႔
စတင္ေနတဲ႔သူ႕ကို သူမေတြ႕လိုက္ရသည္ သူမမိတ္ဆက္လည္း ထိုေက်ာင္းက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကသိျပီးသားမို႕
လႈပ္ရြလႈပ္ရြနဲ႔ျပံဳးစိစိျဖစ္ေနၾက၏
"ဟင္..!!သူ သူ ဘယ္လုပ္.."
အလယ္တန္းမွ ျပာႏုေရာင္ကာဝန္ေလးနဲ႔ျပဴ းၾကည့္ေနတဲ႔
သူမကို ခြန္သခင္ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႕ျပံဳးကာ…
"ဟိုင္း..!! "
" ဝိုးးးးး "
"အဟီးးးသခင္ေလးခြန္ရဲ႕ Englishအသံထြက္ေလးက နားေထာင္ေကာင္းလိုက္တာ.."
စတိတ္ေရွ႕မွာ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေနတဲ႔ ခြန္သခင္ေၾကာင့္ သူမမ်က္ႏွာေတြနီရဲသြားျပီး ဖတ္လက္စစာအုပ္ျဖင့္
သူမမ်က္ကြယ္လ်က္ ခံုေအာက္ထဲဝင္မတတ္ငံု႕ထားလိုက္သည္
================>>>>*
"စႏၵာေဒဝီ နင္အမ်ားၾကီးတိုးတတ္လာျပီဘဲ "
"ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ "
"ကဲ႔ ကဲ႔ နင္လည္းတစ္ေန႔လံုးပင္ပန္းသြားျပီ ျပန္နားလို႕ရျပီေနာ္ မနက္ျဖန္မွ ဆရာတို႕လိုအပ္တာေတြ ဆက္ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့ "
"ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ ဒါဆို ကြ်န္မကိုခြင့္ျပဳပါအုန္းေနာ္ "
"ေကာင္ပါျပီ ေကာင္းပါျပီ "
ကိုယ္ပိုင္ကားမရွိတဲ႔ သူမအတြက္ေတာ႔ ကိုယ့္ေျခေထာက္ကို အားကိုးကာ က်ယ္ဝန္းေနတဲ႔ေက်ာင္းဝန္းထဲမွ ေလွ်ာက္လာခဲ႔သည္
"တီးးတီးးး "
ထိုအခ်ိန္ ရုတ္တရက္ကားဟြန္းတီးသံေၾကာင့္ သူမလန္႔ျပီး
လမ္းေဘးတစ္ဖက္သို႕ ခ်က္ခ်င္းအျမန္တိမ္းေရွာင္လိုက္သည္ ကားေပၚကဆင္းလာတာ ဘယ္သူမ်ားလည္းလို႔ သူမၾကည့္လိုက္မွ
သူမကိုအျမဲစိတ္ဒုကၡေပးတဲ႔ ခြန္သခင္ပင္။
"ခ်ေလာက္ "
"ရွင္ဘာလာလုပ္ျပန္ျပီလည္း! "(ေၾကာက္နာ😅)
"တတ္ "
"ဟင္..!! "
"တတ္လို႕ ေျပာေနတယ္ "
"မတတ္ဘူး ကြ်န္မကားငွားျပီး ျပန္ႏိုင္တယ္ "(အလိုေလးေနာ္..)
"အေကာင္းေျပာေနတုန္း တတ္ေနာ္
မဟုတ္လို႕ကေတာ႔..."
သူေျခတစ္လွမ္းတိုးလာသည္ႏွင့္ သူမလန္႕ေနရသည္
"တတ္ တတ္ တတ္ဆို တတ္ပါ့မယ္
ကြ်န္မအနားကို မလာပါနဲ႔ "
သူမေျပာရင္း အသင့္ဖြင့္ဟထားတဲ႔ ကားထဲသို႕
ခပ္သြက္သြက္ေျပးဝင္သြားသည္
" ခ်ေလာက္..ဒုန္း "
ခြန္သခင္ လည္ကတိုင္ကို အနည္းငယ္ဆြဲျဖီလ်က္
ကားအေနာက္ခန္းမွ သူမေဘးတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္
"ဝူးးးးးက်စ္..က်စ္.."
" အ…"
ခေလးတစ္ေယာက္ ကားေရွ႕သို႕ေျပးဝင္လာေတာ႔ ဥကၠာ
ခ်က္ခ်င္းဘရိတ္ႏွင္းလိုက္တဲ႔အရွိန္ေၾကာင့္ သူမလန္႔ျပီးအေရွ႕သို႕
ယိုင္သြားကာ ခြန္သခင္ သူမေခါင္းေလးကို အလ်င္ျမန္ဆြဲသိမ္းယူလ်က္ သူ႕ရင္ခြင္ထဲသို႕ေရာက္သြားသည္
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ေလး ကားေရွ႕ကို ခေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေဘာလံုးလိမ့္လာလို႔ပါ "
"ဂရုစိုက္ေမာင္း "
"ဟုတ္ကဲ႔ "
ခြန္သခင္ ရင္ခြင္ထဲက ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္သြားတဲ႔
မ်က္ဝန္းတစ္စံုက သူ႕ကိုေမာ႔ၾကည့္ေနသည့္သူမကို
ေတြ႕လိုက္ရသည္
"ကြ်န္မဘာမွမျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး "
ရင္ခြင္ထဲက ထြက္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ႔ စႏၵာေဒဝီကို
ခြန္သခင္အလႊတ္မေပး " ဒီအတိုင္းေန "
"ဟင္..!! "
"ငါစကားႏွစ္ခါျပန္ေျပာရတာကို မုန္းတယ္ "
"အင္း…ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မအဲ႔လိုေနမတတ္ဘူး ဖယ္ပါ.."
" ဟန္ေဆာင္မေနနဲ႔ "
"ဘာ..!! ရွင္ေျပာခ်င္တာ ကြ်န္မက
ဟန္ေဆာင္ေနတယ္ေပါ့ ဟား… "
"ႏွားျငီးတယ္ "
"ႏွားျငီးရင္ ႏွားပိတ္ထားေပါ့ ႏွားပိတ္ရမွာ ရွင္ပ်င္းရင္လည္း ကားကိုအခုခ်က္ခ်င္းရပ္ခိုင္းလိုက္ ကြ်န္မဆင္းမယ္ "
(ေျပာတတ္တာ 😊)
"မင့္ပါးစပ္ကို မင့္ဖာသာပိတ္မလား!
ကိုယ္ပိတ္ေပးရမလား! ဟင္..!! "
သူမဆံပင္ေလးကိုသပ္လ်က္ မ်က္ခံုးပင့္ျပရင္းေမးကာ သူမ်က္ႏွာၾကီး
ငုံ႕က်လာေတာ႔ သူမမ်က္ႏွာ ခြန္သခင္ရဲ႕ရင္ဘက္နဲ႔အျမန္
ဖိကပ္ကြယ္ထားလိုက္သည္ သခင္ေလး(ေခၚ)ခြန္သခင္
သူမျဖစ္သြားတဲ႔ပံုေလးကို သေဘာက်လ်က္ သြားအေဖြးသား
ေပၚေအာင္ ရယ္ခ်လိုက္ကာ"အဟက္…!! "
အေရွ႕မွဥကၠာတစ္ေယာက္ ကားအတြင္းမွန္ထဲကေန
သူ႕သခင္ေလးရဲ႕အျပံဳးကိုခိုးၾကည့္လ်က္ သူလည္းစိတ္ခ်မ္းသား
မိသည္ အႏွစ္ႏွစ္လလေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ႔တဲ႔ ခြန္သခင္ရဲ႕
အျပံဳးက အခုသူမနဲ႔ေတြ႕ေတာ႔မွ ျပန္လည္ႏိုးထလာခဲ႔သည္
ခါတိုင္းအခ်ိန္ေတြဆို မ်က္ႏွာတည္တံ႔ရံုတင္မက မာေက်ာခက္ထန္
ေနတာေၾကာင့္ ေဘးမွာအျမဲရွိေနတဲ႔ဥကၠာ ကပါ သူ႕ဓာတ္ကူးခ်င္ေနျပီ။
သူမတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ဘယ္လိုဝဋ္ေၾကြးမွန္းမသိ သခင္ေလးရဲ႕
ရင္ခြင္ထဲမွ ဆူပုတ္ေနတဲ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ဂ်ိဳေပးၾကည့္ရံုေလးသာရွိေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ စူးစိုက္ေတာက္ပတဲ႔သူ႕မ်က္လံုးေတြကိုလည္း ေရွာင္ပုန္းရေသးသည္
================>>>>*
"က်စ္…က်စ္……"
" ကြ်န္မ သြားလို႔ရျပီလား! "
သခင္ေလး(ေခၚ)ခြန္သခင္ ဂရုမစိုက္သလိုနဲ႔သူမပုခံုးေပၚက
သူ႕လက္ကိုဖယ္ေပးလိုက္သည္
"ကြ်န္မကို အိမ္အထိလိုက္ပို႔ေပးတဲ႔အတြက္
ေက်းဇူးပါေနာ္..ကြ်န္မကို ခြင့္ျပဳပါအုန္း"
သူမကားတံခါးကို ဖြင့္ဆင္းရန္အျပဳမ်က္ႏွာမာနဲ႔
ေရွ႕တည့္တည့္မတ္မတ္ထိုင္ေနတဲ႔ ကိုယ္အေနအထားမွ…
"ေက်းဇူးဆိုတဲ႔စကားက နားေထာင္ရေကာင္းေပမဲ႔
လက္ေတြ႕ထိေတြ႕မူမရွိရင္ ငါ့အတြက္ေတာ႔အသံုးမဝင္ဘူး "
ခြန္သခင္ေျပာရင္း သူမတစ္ေတာင္ဆစ္မွခႏၶာကိုယ္ပါလာေအာင္ သူ႕အနားသို႕ျပန္ဆြဲယူလ်က္ ပန္းဆီေရာင္တန္းျပီေျပျပစ္မူရွိတဲ႔ သူမႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းရႈိက္လိုက္သည္
"အာ..အြင္းးးအြင္းးးး "
ကားအေရွ႕ေခါင္းမွ ဥကၠာတစ္ေယာက္ သူ႕သခင္ေလးရဲ႕အျပဳအမူကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္သည္ သူမဘယ္လိုမွ
မလိုခ်င္တဲ႔ ခြန္သခင္ရဲ႕အနမ္းကို သူ႕ရင္ဘက္ဝနဲ႔ သူ႕ေမးရိုးၾကီးကို အတင္းဆြဲျဖဳတ္တြန္းထုတ္ပစ္ကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ပစ္လိုက္သည္
"အ..အာ…"
" ဟြန္႕…"
" ခ်ေလာက္..ဒုန္း "
သူ႕ရဲ႕လက္ေထာက္အတြင္းေရးမွဴ း အေရွ႕မွာေတာင္မေရွာင္
အတင္းဖက္နမ္းေနေတာ႔ သူမရွက္ကိုးရွက္ကားနဲ႔သူ႕ကားေပၚက ဆင္းေျပးသြားသည္ ႏႈတ္ခမ္းေပါက္သြားတဲ႔ သခင္ေလး(ေခၚ)
ခြန္သခင္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမွထြက္လာတဲ႔ေသြးစကို လက္မနဲ႔ဖိသုတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႕ျပံဳးေန၏
"သခင္ေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား! "
"ဘယ္လိုထင္လဲ! "
"အဟမ့္..ဟမ့္...ကြ်န္ေတာ္တို႕ သြားစရာေနရာ
မရွိေတာ႔ဘူးဆိုေတာ႔ သခင္ေလးကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးပါ့မယ္ "
မိန္းကေလးဆို အခုထိအနားေတာင္မကပ္ဖူးတဲ႔ ဥကၠာတစ္ေယာက္
သခင္ေလးရဲ႕ေမးခြန္းကိုျပန္မေျဖတတ္တဲ႔အျပင္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးလည္း
ထူပူသြားတာကို ခြန္သခင္အေနာက္မွ ကားအတြင္းမွန္နဲ႔ ၾကည့္ကာ
ျပံဳးစိစိနဲ႔ေလွာင္ရယ္ေနသည္
^__^^__^__^__^__^__^>`O'
" ႏြိဳင္ ေဖေဖေကာ "
"ခုနကဘဲ ေဆးေသာက္ျပီး အခန္းမွာ
ျပန္နားေနပါတယ္ မမေလး "
"ေအာ္..အင္ "
"အမ္…မမေလး မမေလးႏႈတ္ခမ္းက
တစ္ခုခုထိခိုက္မိလာတာလား! "
"ဟင္..ဘာလို႕လဲ! "
"မမေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေသြးေတြ.."
"ဟမ္..ဟုတ္လား! "
စားပြဲေပၚမွတစ္ရွဴ းတစ္ရြက္ကို အျမန္ဆြဲယူျပီး သုတ္လ်က္ ကားေပၚက သူ႕အနမ္းေတြကိုျပန္ျမင္ေယာင္ကာ ဒီေသြးေတြဟာ သူမကိုက္လိုက္လို႕
ေပါက္သြားတဲ႔ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ေသြးေတြကို သူမသတိထားမိလိုက္သည္
"ေအာ္…ဟုတ္တယ္ ခုနကတစ္ခုခုနဲ႔
သြားေဆာင့္မိလို႔ေနမွာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"ဟုတ္ မမေလးအဆင္ေျပရဲ႕လား! ေဆးထည့္မလား! ႏြိဳင္သြားယူေပးမယ္ေလ ၾကပ္ထုပ္ေလးေကာ ႏိြဳင္းထိုးေပးမယ္ "
"ေအာ႔…ရတယ္ ရတယ္ႏိြဳင္း ေဒဝီဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..
ႏြိဳင္းလည္းတစ္ေန႔လံုး ေဖေဖရဲ႕ေဝယ်ာဝိစလုပ္ေပးေနရလို႕ ပင္ပန္းေနျပီမဟုတ္လား! ေနာက္မွ ေဒဝီဖာသာ
ေဆးထည့္လိုက္ပါ့မယ္ အခုေတာ့ အခန္းျပန္လိုက္အုန္းမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ မမေလး "
တကယ္ေတာ့ ထိုေသြးစေတြက သူမဟာမွမဟုတ္သာ
ဟိုသခင္ေလးဆိုတဲ႔လူရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကေသြးေတြဘဲေနမွာေပါ့
အေရးထဲ ဘုမသိဘမသိနဲ႔ႏြိဳင္းတစ္ေယာက္လုပ္ပံုနဲ႔
သူမမနည္းေတာင္ လိမ္ေျပာလိုက္ရသည္
"က်ေလာက္..ဂ်က္ "
"ဟူးးးေတာ္ပါေသးရဲ႕ "
သူမအခန္းတံခါးကို ဂ်က္ခ်ျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမန္ဝင္ကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေပၚကမရွိေတာ႔တဲ႔ေသြးေတြကို တစ္ရွဴ းနဲ႔သုတ္ရံုတင္
မလံုေလာက္ေသး သြားတိုက္တံေပၚ သြားတိုက္ေဆး
ထည့္လ်က္ သူမေသခ်ာနဲ႔ျမန္ျမန္တိုက္လိုက္သည္
"ေခ်ာာာာာာဖူးးးး "
"အီ….ေနာက္တစ္ခါ ဒီလူနဲ႔ မေတြ႕ေအာင္ ဘယ္မွာသြား
ပုန္းရမလည္း! လူကိုေတြ႕တိုင္း နမ္းဖို႔ဘဲစဥ္းစားေနတယ္ အရုပ္တစ္ရုပ္လို ဟိုဆြဲလိုက္ ဒီရမ္းလိုက္နဲ႔ စိတ္ပ်က္ဖို႔
ေကာင္းတယ္ ဟြန္႕.."
တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ထဲရွိရာမွန္ကိုၾကည့္ျပီးေျပာတဲ႔
သူမကားေပၚမွာ သူ႕ရင္ခြင္ေလးထဲေရာက္သြားတဲ႔ ပံုရိပ္
ေလးေတြက မဖိတ္ေခၚျပန္ေပၚေပၚလာခဲ႔သည္
"ဟား…ငါဘာေတြျဖစ္ေနတာလည္း! ငါဘာေတြေတြးေနတာလည္း! အီ…ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး သူ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ျမင္ေနရတယ္
စႏၵာေဒဝီ စႏၵာေဒဝီ..ေအေဆးေန ေအးေဆးေန..ရင္မခုန္လာနဲ႔
အဲ႔ခြန္သခင္ဆိုတ႔ဲသူက ေကာင္းတဲ႔လူမဟုတ္ဘူး..ႏွာဘူးေကာင္ လူယုတ္မာ သူ႕အတြက္သူဘဲ ၾကည့္တတ္တဲလူမ်ိဳး ေၾကာက္ဖို႕
အရမ္းေကာင္းတယ္ နားလည္ရဲ႕လား! ေအးေဆးေနေနာ္..
ငါ့ႏွလံုးသားေလ ဟူးးးးး "
စႏၵာေဒဝီ သူ႕ဘယ္ဘက္ရင္ဘက္ေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ဖိႏွိပ္၍ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုအသိေပးေနလိုက္တာမ်ား လူတစ္ေယာက္ကို ဆံုးမေပးေနသလိုပင္။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ တစ္ခါမွလည္း ဒီလို
အထိေတြ႕မူမ်ိဳးကိုမခံစားဖူးတဲ႔ သူမ စာနာစိတ္မရွိတဲ႔သူ႕ကို ခ်စ္မိမွာကိုေတာ့ အေသေၾကာက္မိသည္
©©©©©©©©©©©©>>>>*
"ဥကၠာ မင္းဘယ္လိုျမင္လဲ! "
" ဗ်ာ.. "
ဥကၠာတစ္ေယာက္ သူ႕သခင္ေလးရဲ႕ေမးခြန္းကို
တကၠသိုလ္စာေမးပြဲဝင္ေျဖရသလို ေၾကာက္ေနရသည္
"ငါနဲ႔စႏၵာေဒဝီကိုေျပာတာ "
"ဗ်ာ..အဲ႔ဒါက… "
"ထားလိုက္ေတာ႔ မင္းတို႕လိုFaေတြက
ဒါမ်ိဳးကိစၥေတြ နားလည္မွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး "
သူ႕ဘဲေမးျပီး သူမ်ားကိုကဖဲ႔သြားေသးသည္(😂)
"အဟင့္.. "
ဥကၠာ ဘာမွဆက္မေျပာႏုိင္ လက္တစ္ဖက္ ပါးစပ္ဝမွပိတ္၍
ေဆာင္းဟစ္ျပလ်က္ သူ႕သခင္ေလးေရွ႕မွာ ဒီအတိုင္းဆက္ရပ္ေနသည္
"ငါသိခ်င္တာက သူဘာလို႕ ငါ့ကိုေတြ႕ရင္ သရဲေတြ႕လိုက္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားရတာလည္း! ငါရုပ္က အရမ္းေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းေနလို႕လား! သူနဲ႔ငါနဲ႔က အစကတည္းက မပတ္သတ္ဖူးတာၾကေနတာဘဲ "
"ေသခ်ာလို႕လား သခင္ေလး စႏၵာေဒဝီက သခင္ေလးကိုေတြ႕ရင္ ထြက္ေျပးခ်င္တာက သူမဟုတ္တာလုပ္ထားတဲ႔ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သခင္ေလးကိုတကယ္ေတြ႕ရမွာ ေၾကာက္လို႕ေျပးတာလို႕
ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္ "
"ဘာ..!! "
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ေလး ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕
မဆင္မျခင္စကားေတြေၾကာင္"
"ရတယ္ ဒီကိုလာခဲ႔ "
"ဟုတ္ကဲ႔ "
သခင္ေလး(ေခၚ)ခြန္သခင္ရဲ႕အနားသို႕ဥကၠာသြားလိုက္ေတာ႔ ခြန္သခင္သူ႕ေရွ႕စားပြဲေပၚက လက္ေတာ႔စ္ကို ဖြင့္ကာ တစ္ခ်ိန္က သူမနဲ႔သူ roျပခဲ႔တဲ႔ photoေတြနဲ႔vedioေတြကို ဖြင့္ျပလိုက္၏ ထိုအခါ ခြန္သခင္နဲ႔သူမမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္kissing photoေတြကို ျမင္ရတဲ႔
ဥကၠာမ်က္စိရွက္ရစရာေတြကို ၾကည့္ျပီး အာေတြေတာင္ ေျခာက္လာခဲ႔သည္ ခြန္သခင္ လက္ေတာ့စ္ကို ျပန္ပိတ္လ်က္…
"မင္းယံုျပီ မဟုတ္လား! ဒါေတာင္ ငါနင့္ကိုျပတာ
ပါးပါးေလးရွိေသးတယ္ သူနဲ႔ငါနဲ႔ၾကားထဲက
ပတ္သတ္မူေတြကရွင္းျပလို႔မရေအာင္ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ "
ဒီေလာက္ဆို သူ႕သခင္ေလး သူမအေပၚဘယ္ေလာက္ထိ
ခ်စ္ခဲ႔သလည္း သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ထိသံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြ ညွင့္သြယ္ခဲ႔လည္းဆိုတာကို ဥကၠာသေဘာလိုက္ျပီ သို႕ေပမယ့္ ထိုလက္ေတာ႔စ္ထဲက သူမနဲ႔စႏၵာေဒဝီနဲ႔က ရုပ္ခ်င္းဆင္ရံုကလြဲျပီး
အေနအထိုင္အေျပာအဆိုေတြက တျခားဆီပင္ ဆံဖ်ားကအစ ေျခဖ်ားကအထိ လံုးဝအျပတ္သက္ဘဲ အထူးသျဖင့္ သူမရဲ႕ဆိုးထားတဲ႔
ႏႈတ္ခမ္းနီက နီရဲညိဳေရာင္ျဖစ္ျပီး အခုလက္ရွိစႏၵာေဒဝီရဲ႕
ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားက ေသခ်ာၾကည့္စရာမလိုဘဲ ပန္းႏုေရာင္တန္းကာ ပန္းဆီေရာင္တင္ရံုတင္ တစ္မယ္သာရွိသည္
"ကြ်န္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါျပီ သခင္ေလ ဒါေပမယ့္…"
"ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လဲ!! "
"သခင္ေလးေကာင္မေလးပံုနဲ႔ အျပင္ကစႏၵာေဒဝီနဲ႔က
ရုပ္ခ်င္းဆင္ရံုကလြဲျပီး တစ္ေနရာမွမတူပါဘူး "
"မင္းေျပာခ်င္တာက သူ႕ဆံပင္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္း သူ႕အေျပာအဆို
အေနအထိုင္နဲ႔ ဝတ္စားဆင္ယဥ္မူကိုေျပာတာလား! "
"ဟုတ္ပါတယ္ "
"ဒါကဘာခက္လို႕လည္း! သူငါ့ကိုေရွာင္ေျပးခ်င္လို႕ ဘဝသစ္အေနနဲ႔ေျပာင္းလဲထားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာဘဲ
မိန္းခေလးေတြရဲ႕အဓိက အေျပာင္းအလဲလြယ္တာက
ဘာလဲ မင္းသိလား! "
"မသိပါဘူး သခင္ေလး "
"အဲ႔ဒါ သူတို႕ရဲ႕စိတ္ဓာတ္နဲ႔ရုပ္ရည္ဘဲ "
{ငါနင့္ကိုျပတာေတြက ပါးပါးေလးဘဲ ရွိေသးတယ္ဆိုတဲ႔ သခင္ေလး
(ေခၚ)ခြန္သခင္ တစ္ခုခုေတာ႔လြဲေနပါျပီေနာ္…ၾကားထဲကခံေနရတဲ႔
စႏၵာေဒဝီ သနားပါတယ္ ဘာေတြဆက္ျဖစ္ၾကအုန္းမလည္း??ဆက္ရန္}
😁😁😁😁
Leave a Comment